Οι πολιτικές επιδιώξεις και επιταγές της κυριαρχίας καθορίζουν δραματικά
τον χώρο της πόλης και τις ζωές των ανθρώπων που λειτουργούν μέσα σε
αυτόν. Οι νομοθετικές διευθετήσεις, παράλληλα με τους αντίστοιχους
πολεοδομικούς και αστικούς μετασχηματισμούς, διαμορφώνουν χωρικά
τα διάφορα κομμάτια του αστικού χώρου σύμφωνα με τα συμφέροντα των
κυρίαρχων. Ταυτοχρόνως, η συνήθης στεγαστική κατάσταση, στην Ελλάδα
αλλά και στην παγκόσμια κλίμακα, είναι πλήρως διαμεσολαβημένη από το
χρήμα και την ιδιοκτησία. Σε μια περίοδο όξυνσης της οικονομικοπολιτικής
κρίσης λοιπόν, οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, μετανάστες, κ.λπ.)
μη ανταποκρινόμενες στις ολοένα και πιο εξοντωτικές οικονομικές απαιτήσεις
που τους επιβάλλονται, έρχονται αντιμέτωπες με αβεβαιότητα, καταστολή,
κάθε είδους αποκλεισμούς.
Το ζήτημα των αστέγων, που αποτελεί μια εγγενή κατάσταση του καπιταλιστικού
συστήματος και αναπόσπαστο κομμάτι της συνθήκης που περιγράφηκε,
αντιμετωπίζεται από το κράτος εντέχνως δια της απόκρυψής του μέσω του
χωρικού αποκλεισμού. Με βάση αυτήν την πολιτική, στον φυσικό χώρο
εκτοπίζεται ή/και εξαλείφεται ό,τι θεωρείται περιττό και μπαίνει εμπόδιο στη
ροή του κέρδους και του κεφαλαίου. Έτσι, προκειμένου να «εξευγενιστεί» η
εικόνα της πόλης, κάτι που στοχεύει στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης
των μεσαίων-ανώτερων στρωμάτων και την προσέλκυση καταναλωτικών
δραστηριοτήτων, εκδιώκονται συγκεκριμένα κομμάτια της κοινωνίας που
σύμφωνα με τους από πάνω αποτελούν την «άσχημη» πλευρά της.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, βασικό εργαλείο της κυριαρχίας στον χώρο, είναι οι
αναπλάσεις και ο εξευγενισμός, το λεγόμενο gentrifcaton*. Ο εξευγενισμός
λαμβάνει χώρα κατά βάση σε φυσικά ή κοινωνικά υποβαθμισμένες περιοχές
(δηλαδή περιοχές με χαμηλή αξία γης και ακινήτων), οι οποίες έχουν μπει στο
στόχαστρο του κράτους και των ενδιαφερόμενων επενδυτών, και αποτελούν
τις χωρικές απαντήσεις ενός προσεκτικού στρατηγικού σχεδιασμού,
άνωθεν, για τον αστικό χώρο και ό,τι περικλύει. Περιοχές που στο μέλλον
θα αποτελέσουν αφενός χώρους προσέλκυσης κεφαλαίου μέσω κέντρων
διασκέδασης, εμπορικών λειτουργιών και χρήσεων πολιτισμού, και αφετέρου
αναβαθμισμένες περιοχές κατοίκησης για τα μεσαία και υψηλά στρώματα της
κοινωνίας

φύλο - φεμινισμός - σώμα