«H Β.Α. Χαλκιδική ίσως μοιάζει πολύ μακριά. Πολύ μακριά για να έχουμε άμεση γνώση του αγώνα που δίνουν οι κάτοικοι εκεί ενάντια στη δημιουργία ανοιχτού μεταλλείου χρυσού στην περιοχή τους. Πολύ μακριά για να είναι πρόδηλο ότι αυτός ο αγώνας συμπυκνώνει κοινωνικές αντιστάσεις και αιχμές που χτυπούν στην καρδιά της κυριαρχίας – και χτυπιέται γι’ αυτό. Ίσως ακόμα πολύ μακριά για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε ένα ισχυρό κίνημα συνδρομής και αλληλεγγύης σε αυτόν τον αγώνα. Κι όμως, η Β.Α. Χαλκιδική βρίσκεται τόσο κοντά μας, όσο κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που υπερασπίζεται το φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζει, που αντιτάσσεται στο πρόσταγμα της αδηφάγου καπιταλιστικής ανάπτυξης, που τελικά δίνει έναν αγώνα για την ίδια την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του.
Η μακρόχρονη αντίσταση των χωριών της Ιερισσού και της Μεγ. Παναγιάς ενάντια στη δημιουργία ανοιχτού μεταλλείου χρυσού στον τόπο τους, έρχεται να διαδεχτεί άλλους παλαιότερους, δυναμικούς και μάλιστα νικηφόρους αγώνες στην περιοχή, απέναντι σε αντίστοιχα σχέδια στο παρελθόν. Όμως η τρέχουσα κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που αποτυπώνεται στη συγκυρία ως οικονομική κρίση που σαρώνει την κοινωνία και διαμορφώνει συνθήκες εξαίρεσης, λειτουργεί για το κράτος ως το προσφορότερο έδαφος εκβιασμού για την ολοκληρωτική επιβολή του πιο στυγνού νεοφιλελευθερισμού. Γιατί αυτό που διακυβεύεται στις Σκουριές δεν είναι απλώς ένα ζήτημα «περιβαλλοντικής ευαισθησίας» απέναντι στο «αναπτυξιακό όραμα». Αυτό που διακυβεύεται στις Σκουριές είναι το δόγμα που θα ορίζει τη ζωή μας στο άμεσο μέλλον…»

εισαγωγικό απόσπασμα από μπροσούρα που τυπώθηκε τον φλεβάρη του 2013 σε 1000 κομμάτια

Keywords: Χαλκιδική, Μεταλλεία

περιβάλλον - οικολογία, τοπικές αντιστάσεις