anarxeio.gr

732

Καταχωρήσεις

σε: 

από:  και από:

Έντυπα Δρόμου

Βιβλιοθήκη

Συγγραφέας:

συλλογικό-διάφοροι

Εκδότης:

Συνέλευση ενάντια στην επισφάλεια

Πόλη:

Θεσσαλονίκη

Έτος έκδοσης:

2009

Αρχείο

Στάση τ.04
content Image

Συγγραφέας:

συλλογικό-διάφοροι

Εκδότης:

Συνέλευση ενάντια στην επισφάλεια

Πόλη: Θεσσαλονίκη

Χρονολογία έκδοσης: 2009

Είδος: Έντυπα Δρόμου

publishers url icon Εξωτερικός Σύνδεσμος

ανέβηκε απο χρήστη: Liakos

Περιγραφή:

EDITORIAL Νο04

Εδώ και µερικούς µήνες υπάρχει µία διαρκής κουβέντα γύρω από την οικονοµική κρίση και τις διάφορες πτυχές της. Τα τηλεοπτικά κανάλια προβάλλουν καθηµέρινα το θέµα: µιλάνε για επιχειρήσεις που κλείνουν, για µαζικές απολύσεις εργαζοµένων, για τιµές που αυξάνονται…Έχουν αναλάβει τον ρόλο της ιδεολογικής διαχείρησης της κρίσης δίνοντας την εικόνα ότι ανήκει σε όλους µας. Όλοι µας ευθυνόµαστε και πρέπει να βοηθήσουµε να βγούµε από αυτήν. Μέσα σε αυτό το κλίµα φόβου και γενικευµένης ανασφάλειας, από την οθόνη της τηλεόρασης και τις εφηµερίδες, καθηµερινά εµφανίζονται ειδικοί που µέσα από την «αντικειµενικότητα της επιστήµης» µάς εξηγούν ότι πρόκειται για µία δύσκολη περίοδο και θα πρέπει όλοι µαζί να την υποµείνουµε, µε απώτερο στόχο τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης. Και ποιοί είµαστε εµείς που περνάµε αυτή την κρίση…;

Κρίση περνάει ο καπιταλισµός… Βέβαια, αυτοί που την πληρώνουν είναι όσες και όσοι ζουν σε έναν καπιταλιστικό κόσµο. Αυτές είναι που θα απολυθούν, αυτές είναι που θα µείνουν απλήρωτες για µήνες ή θα δουλεύουν αναγκαστικά λιγότερες ώρες, ώστε να µειωθεί ο µισθός τους, ενώ µπορεί να νιώθουν ότι το αφεντικό τούς κάνει χάρη που δεν τις απέλυσε. Μια τέτοια κατάσταση οδηγεί όλο και περισσότερο σε µία βίαιη υποβάθµιση των όρων ζωής. Το µέλλον φαντάζει όλο και πιο αβέβαιο.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίµα, όµως, ζήσαµε και την εµπειρία των ηµερών του δεκέµβρη που είχαν εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά και µέσα σε αυτές είδαµε ότι διαφορετικές καταστάσεις είναι δυνατό να βιωθούν. Ο δρόµος ήταν για αρκετές µέρες το πεδίο συνάντησης ανθρώπων που, µέχρι τότε, δεν έτυχε να συνευρεθούν αλλού και να µοιραστούν τις αρνήσεις τους. Και βρίκονταν εκεί για µέρες, χωρίς κανέναν από τα πάνω σχεδιασµό και χωρίς αιτήµατα.

Οι άνθρωποι µε τους οποίους συναντηθήκαµε ήταν πολλοί και πολύ διαφορετικοί µεταξύ τους. Κανένας δεν κουβαλούσε µία µόνο ταυτότητα, δεν ήταν µονάχα αριστερός, εργαζόµενος, µαθήτρια, γυναίκα, δάσκαλος, άνεργη, µετανάστρια, γονιός, φοιτήτρια, αναρχικός. Ενώ, όσο είµασταν µαζί στο δρόµο, οι ταυτότητες έµοιαζαν να χάνουν όλο και περισσότερο το νόηµά τους. Όλοι εµείς βιώνουµε καθηµερινά την καταπίεση της εξουσίας µε πολλαπλές µορφές. Και οι λόγοι που µας ώθησαν στο δρόµο ίσως ήταν φαινοµενικά απροσδιόριστοι… ή ίσως και να ήταν πολλοί µαζί όπως: η καθηµερινή καταπίεση από τα αφεντικά, η βία που ασκεί το έθνος-κράτος σε µετανάστριες και µετανάστες, οι καθηµερινοί µικροί θάνατοι ή µια συνολική άρνηση αυτής της πραγµατικότητας…

Στον απόηχο των ηµερών του δεκέµβρη ακολούθησε η δολοφονική επίθεση στην Κ.Κούνεβα. Η Κωσταντίνα ως γυναίκα, µετανάστρια, εργαζόµενη στην καθαριότητα, αποτελεί κοµµάτι ενός ευάλωτου εργατικού δυναµικού στα µάτια των αφεντικών, κατάλληλο για την πιο άγρια εκµετάλλευση. Η βία µε την οποία απάντησαν τα αφεντικά της στον αγώνα που έκανε ως συνδυκαλίστρια είναι απόρροια µίας διάχυτης σεξιστικής, ρατσιστικής και ταξικής καταπίεσης.

Μέσα σε ένα σύµπλεγµα εξουσιαστικών σχέσεων, τον εξατοµικευµένο κόσµο που κατασκευάζει ο καπιταλισµός και τον διάχυτο κοινωνικό έλεγχο έχουµε να αντιτάξουµε τη συλλογικοποίηση των αρνήσεών µας. Ένα πεδίο συνάντησης που αφορά αποκλειστικά την εργασία δεν καλύπτει τις ανάγκες των ατόµων για αυτοοργάνωση της καθηµερινότητάς τους και ούτε µπορεί εύκολα πάνω σε αυτή να δηµιουργηθεί µια σταθερή δοµή (αφού τα άτοµα περνούν από τη µια εργασία στην άλλη σε σύντοµα χρονικά διαστήµατα). Αυτό που µας συνδέει είναι η πόλη, οι κοινές καταστάσεις που ζούµε και η κοινή επιθυµία να πάρουµε τις ζωές µας στα χέρια µας.

Η σύγκρουση µε αυτήν την πραγµατικότητα δεν έχει λόγους να τερµατιστεί, αφού ό,τι την προκάλεσε παραµένει. Οι µέρες του δεκέµβρη ήταν αποτέλεσµα συσσωρευµένης οργής, η οποία δεν παύει να βράζει µέσα στο κοινωνικό σώµα. Τίποτα δεν ξεκίνησε τώρα και σίγουρα δεν τέλειωσε…

Tags:

Σχόλια του uploader:

anarxeio.gr
  • Το αναρχείο δημιουργήθηκε και διαχειρίζεται από τα μέλη της Διαχειριστικής Ομάδας του black-tracker.gr. Στο πρόσφατο παρελθόν συμμετείχαμε, μεταξύ άλλων, στη Σ.Ο. του περιοδικού Blackout

Για επικοινωνία με το anarxeio στείλτε e-mail στο info {at} black-tracker.gr